چکیده:
مد اراد
فرا قحلیلی بر چالش های اشتفال دانش آموختگان رشته کشاورزی
بهمن خسروی پور- دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
منا درانی - دانشجوی دوره دکتری ترویج کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
هدف از پژوهش حاضر فرا تحلیلی بر چالش های اشتغال دانش آموختگان رشته کشاورزی از سال ۱۳۷۷ تا سال ۱۳۹۵با استناد
به مقالات علمی پژوهشی و علمی مروری, نمایه شده در پایگاه های علمی نمایه شده کشور می باشد. داده ها از طریق بررسی
پایاننامههای کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه هاء مجلات علمی -پژوهشی در حوزههای کشاورزی, روانشناسی و علوم
تربیتی, پایگاه منابع اطلاعاتی جهاد دانشگاهی, پورتال جامع علوم انسانی و پایگاه اطلاعاتی نور, که همگی در سایتهای معتبر
نمایه شده اند گردآوری شد. پس از احصاء مهم ترین چالش ها و دغدغه های دانش آموختگان کشاورزی به منظور انسجام
بخشیدن به یافته های پژوهش, مفاهیم در قالب دسته هایی از قبیل "نگرش, محتوای برنامه های درسی و بازار کارء عوامل
اقتصادی, سیاست های کلان دولت. عوامل فردی, فرصت های شغلی, ارتباطات بین بخشی و در نهایت آموزش" طبقهبندی
شدند. در نهایت یافتهها نشان داد که از دیدگاه پژوهشگران در طی ۱۸ سال اخیر مهمترین مانعی که باعث ایجاد معضلاتی
در اشتغالپذیری دانشجویان می شود ضعف در مهارت های علمی, فنی و به تبع آن عدم تجربه دانش آموختگان است.نتایج
پژوهش حاضر می تواند دستاوردهایی برای برنامه ربزان و سیاست گذاران بخش کشاورزی در جهت افزایش بهرهوری کار کرد
این بخش استراتژیک در کشور در پی داشته باشد.
وا ژکان کلیدی : اشتغال,دانش آموخته. نظام آموزش عالی. فراتحلیل
مه
با ترجه به رشد جمعیت در سالهای اخیر هر ایران نیز مانند سایر تقاط دتبا پخش کشاورزی اصلی اترین منبع تامین و حفظ
غذایی محسوب گردیده و ایفا گر نقش تعیین کننده ای در نظام سیاسی » اقتصادی» اجتماعی و فرهنگی کشور می باشد. (خسروی پور
و منجمزاده» ۱۳۹۰). به اعتقاد مسئولان و کارشناسان بخش کشاورزی » یکی از مصادیق اسراف و هدر رفت سرمایه در کشور, اشتغال
دانشآموختگان به ویژه کشاورزی در بخش غیر تخصصی آن ها است. چرا که برای تربیت نیروی انسانی در کشورء سرمایه های زیادی
به کار گرفته می شود. بی شک روند توسعه اقتصادی - اجتماعی هر کشور را منابع انسانی آن تعیین می کند. دراین راستاء بهره برداری
کامل و مناسب از منایع انسانی هر کشور باید به عنوان یکی از هدف های راهبردی توسعه در نظر گرفته شود(کرباسی و همکاران, ۱۳۸۷)؛
از این رو اشتغال پذیری در دهه گذشته به عنوان یک مفهوم اصلی در سیاست های بازار کار بین المللی شناخته شده است و یکی از چهار
ستون راهبردی اشتغال در اروپا را تشکیل می دهد. این مفهوم به عنوان نحوه سازگاری فعال در یک شغل ویژه شکل گرفته است که افراد