چکیده:
ادبیّات غنایی ژانری ادبی است که در آن شعرهای عاشقانه، عارفانه، مذهبی، فلسفی، مدح و هجو، وصف طبیعت و ... وجود دارد. شعر غنایی دارای زبانی نرم و لطیف با معانی باریک و عمیق و سرشار از عواطف، احساسات و آرزوهاست. موضوع این مقاله، بررسی روایی و محتوایی حکایت گدازاده و پادشاه زاده از باب سوم بوستان سعدی است و هدف آن این است که تحلیل روایی در عنصر پیرنگ پردازی و مضمون پردازی مورد توجّه قرار میگیرد؛ پرسش پژوهش این است که سعدی چگونه و چه مقدار توانسته است از عناصر دو مقوله مذکور در این حکایت استفاده کند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که وی با استفاده از تمثیل، پیرنگ پردازی و مضمون پردازی توانسته است حکایتی را با عناصر روایی و مضمونی غنی بیافریند. همچنین عناصر هرم فرایتاگ و مضامین اجتماعی که از مولّفههای شعر غنایی است در این حکایت به خوبی استفاده شده است
خلاصه ماشینی:
تحلیل حکایت گدازاده و پادشاهزاده از باب عشق و شور و مستی در بوستان سعدی با رویکرد روایی غلام محمد قوی کتف حمید صمصام چکیده ادبیّات غنایی ژانری ادبی است که در آن شعرهای عاشقانه، عارفانه، مذهبی، فلسفی، مدح و هجو، وصف طبیعت و ...
موضوع این مقاله، بررسی روایی و محتوایی حکایت گدازاده و پادشاه زاده از باب سوم بوستان سعدی است و هدف آن این است که تحلیل روایی در عنصر پیرنگ پردازی و مضمون پردازی مورد توجّه قرار میگیرد؛ پرسش پژوهش این است که سعدی چگونه و چه مقدار توانسته است از عناصر دو مقولۀ مذکور در این حکایت استفاده کند.
» (خزائلی،1362 :10) در این مقاله نگارنده برآن است که حکایتی غنایی از باب شور وعشق و مستی را از بوستان سعدی بر مبنای تحلیل روایی بررسی کند تا بتواند الگویی رابرای تحلیل شعر غنایی کشف کرده و روشی برای بازنمایی جنبههای فکری، زبانی وهنری به دست دهد که جزو اهداف سبک شناسی نیز میتواند باشد.
«مهمّترين دلیل که میتوان در خصوص عرفان سعدی اظهار کرد باب سوّم در مسألۀ عشق در کتاب بوستان است که این باب نیز نشان دهندۀ گرایش او به سوی کشف و شهود نیست بلکه بیشتر زهد و تقوا مدّ نظرش بوده است.
داستان به طور کلّی توانسته است از عناصر پیرنگ پردازی به خوبی استفاده کند و نمونهای از یک حکایت مینمالیستی باشد.
تحلیل روایی نیز جنبههای هنری حکایت را به خوبی نشان میدهد؛ اینکه سعدی توانسته است روابط، کنشها و واکنشهای شخصیّتهای داستان را بطور عینی ترسیم کند و بخصوص با استفاده از تمثیل توانسته است عشق حقیقی را به تصویر درآورد.