خلاصه ماشینی:
"هر چند منوسمرتی از جمله قانوننامههاست و در نگاه نخست کتابی فقهی ـ حقوقی به نظر میآید اما جایجای کتاب از نکات اخلاقی و حکمی پر است و حتی بخش اعظم فصل اول از فصول دوازدهگانه کتاب، به مبحث آفرینش اختصاص یافته که در این نوشتار قسمتهایی از آن ترجمه و در اختیار قرار گرفته است؛ متن اصلی کتاب به زبان سنسکریت است و تاکنون چندین ترجمه انگلیسی از آن منتشر شده است.
4. MariÎki؛ ضبط دیگر آن MariÎci (مریچی) میباشد، مریچی در متون ودایی به معنای جزئی از نور آمده است و در متون غیر ودایی به نام پرجاپتی (parjaËpati) است که او را یکی از گونههای زیر میانگارند: ـ پسر سویمبهو (برهما)؛ ـ یکی از هفت رشی (rÊsi) بزرگ؛ ـ نخستین پرجاپتی از ده پرجاپتی یا مخلوقات رده دوم؛ ـ و پدر کشیپه (kas¨yapa)؛ در این متن مراد گونه سوم است.
که مجال ذکر آنها در اینجا نیست، اما به لحاظ ساختارعبارت، مفسرشهیرمدهاتیتی میگوید: باید جای جمله پایه و پیرو را عوض کرد که دراین صورت با قسمت اخیر فقره پنجاه و دو نیز سازگاری دارد (مدهاتیتی ج 3 ص 96)، براساس این نظریه ترجمه بند چنین میباشد: آنگاه او که نفس همه موجودات است فارغ از هر مسئولیت و مشغولیت به آرامی میآرمد، آنان به یکباره در آن نفس بزرگ مستغرق میشوند.
3. در واقع این عبارت اشاره دارد به فقره پنجاه و نه و منظور این است «چون منو به فرزانگان گفت من قانون را به بهریگو آموختهام و او نیز تمام آن را برای تو میخواند»، سپس بهریگو نیز با خرسندی وظیفه خود را که همانا قرائت قانون است، آغاز کرد."