چکیده:
این نوشتار، به بیان دلایل و تبیین های محافظه کاری در حسابداری می پردازد. این تبیین ها
عبارتند از: 1) تبیین قراردادی، 2) تبیین دعوی حقوقی، 3) تبیین مالیات بر درآمد، و 4) تبیین
قانونی. پژوهشگران بر این باورند که تبیین قراردادی، قویتر از سایر تبیین ها است و استدلالهای
محکم تری دارد. از اینرو دربارهی این تبیین مطالب بیشتری ارائه می شود. در پایان این نوشتار،
درباره ی پیامدهای محافظه کاری در حسابداری نیز مطالب اندکی ارائه می شود.
خلاصه ماشینی:
وجود قراردادهای استقراض برای مدیر یا سهامدار انگیزهی صرفنظر از پروژههای دارای خالص ارزش فعلی مثبت و درنتیجه پرداخت سود سهام را ایجاد میکند؛ این امر ممکن است موجب میشود که در سررسید اعتبار، خالص داراییها کمتر از ارزش اسمی بدهی شود.
برای موفقیت در محدود کردن تقسیم بیش از حد سود سهام و جلوگیری از کاهش در ثروت مشترک همهی طرفها، باید اقلام تعهدی افزایش دهندهی سود که توسط مدیریت مطرح شده و مبنای جریانهای نقدی آتی است تاییدپذیر باشند؛ وگرنه، مدیر با استفاده از برتری اطلاعاتیاش میتواند با بیش- 1- Lower bound 2 Accounting Accruals نمایی اقلام تعهدی، برای مثال با شناسایی درآمدی که قابلیت وصول آن با ابهام روبرو است؛ از محدودیت تقسیم سود طفره رود (واتز و زیمرمن، 8619، ص 214).
تبیین دعوای حقوقی3 دعوای حقوقی مبتنی بر قوانین اوراق بهادار نیز انگیزهی دیگری برای محافظهکاری است؛ چرا؟ چون هنگامی که سود و خالص داراییها بیشنمایی میشوند؛ احتمال اقامهی دعوی بر علیه مدیران 1 Hard - 2 Wealth - Reducing - 3 Litigation Explanation و حسابرسان شرکت،بیشتر از موقعی است که آنها کمنمایی میشوند.
بهطور خلاصه، با توجه به تبیینهای ارائه شده برای محافظهکاری میتوان گفت: • درقراردادهای بدهی، محافظه کاری این احتمال را کاهش میدهد که مدیریت بخواهد از پروژههای دارای خالص ارزش فعلی مثبت بکاهد؛ سودها و داراییها را بیشنمایی کند؛ و اقداماتی در جهت پرداخت سود تصفیهی سهام به سهامداران و به هزینهی ذینفعان بدهی انجام دهد.