چکیده:
سیاست زدگی یکی از مباحثی است که در کنار بحث انقلابی گری و ورود به عرصه سیاست مطرح می شود و با توجه به جایگاه والای حوزه های علمیه، بررسی پیامدهای منفی و چالش برانگیز این امر، اهمیتی دوچندان دارد. سیاست زدگی به همراه خود، جانبداری از یک باور و نگره سیاسی به طور مطلق و تحلیل های یک سویه را در پی دارد؛ درحالی که این اندیشه ممکن است درست یا نادرست، و روشمند یا ناروشمند باشد. چنین است که نگاهی افراطی یا تفریطی بر اندیشه و سیاست ورزی جامعه هدف حاکم می شود و می تواند فضایی آشفته و آسیب زننده را برای فرد و جامعه به همراه آورد. پرسش اصلی در این نوشته بر گرد عوامل سیاست زدگی در میان حوزویان و راهکارهای برون رفت از آن شکل گرفته و در پاسخ، این فرضیه ارائه شده است که با توجه به اموری چون دگرگونی و انعطاف، جانبداری، قدرت خواهی و خواهش مشارکت در سیاست، هرچند با توجه به روحیه علم و پرهیزکاری در میان حوزویان، سیاست زدگی کمتر جای جولان می یابد، در برخی مواقع و در میان تعدادی از آنان و به ویژه طلاب جوان می توان عوامل سیاست زدگی را در اموری چون تحلیل های تقلیدی، خودحق پنداری و انحصارطلبی، تحلیل و رفتارهای افراطی و تفریطی، و فعالیت های خلاف شرع و قانون پی جویی کرد و با روش هایی چون آگاهی بخشی علمی، گسترش سعه صدر و شکیبایی، تقویت روحیه اجتهاد و آزاداندیشی، و تقویت اعتدال و عقلانیت به برون رفت آنان از سیاست زدگی امیدوار بود.
Being impressed by politics is one of the issues stated along with the issue of revolutionariness and involvement in the domain of politics and considering the grand position of seminary schools, the investigation of its negative and challenging consequences is of double importance.
Being impressed by politics brings along the absolute partiality for a belief and political writing and unilateral analyses while this thought can be true or false, systematic or not. Accordingly, it is dominated an extremist view on theorizing and policy making of the target community and it leads to an atmosphere chaotic and deleterious for the person and society. The main question of this article is concerning the clergymen being impressed by politics and the strategies to get free from it and it has been presented this hypothesis that, thanks to the issues like change and flexibility, partiality, seeking for power and yearning for cooperation in politics, in spite of the spirit of science and piousness among clergymen, it is not the place of being impressed by politics. Nevertheless, it can be investigated the elements of this issue among some young clergymen in the matters like imitative analyses, belief in righteousness of oneself, monopolization, extremistbehaviors, as well as the actions against the religion and law. However, they can get from of being impressed by politics through giving the scientific awareness, increase of patience, strengthening the spirit of Ejtehad, liberal thinking, moderation and rationality.
خلاصه ماشینی:
حضور مسئولانه و مشفقانه در امر سیاست و تلاش برای همراهی دیگران، تلاشی بوده که انجام شده است؛ اما در کنار این مسئله، در میان افرادی که گاه آشنایی محدودی با منطق قدرت و سیاست دارند، رفتارهایی افراطی و متأثر از کنش سیاستگران دیده شده و میشود که از رفتارهای ناسالم، مبالغهآمیز، آسیبزن، غیرهنجارمند و غیراخلاقی خبر میدهد و میتوان از آن به سیاستزدگی تعبیر کرد.
الف) تحلیلهای تقلیدی یکی از امتیازها و برتریهای قدرت مطلوب در جامعۀ اسلامی آن است که قدرتمندان، کارگزاران و گروههای سیاسی از خواستهها و آرزوهای شخصی خود گذر میکنند و در راستای برپایی قوانین الهی، رضای خداوندی و تأمین منافع ملی گام برمیدارند و با گذر از خویش و تمایلات نفسانی، بستر را برای حضور فعال و منتقدانۀ شهروندان و تأمین مصالح و منافع آنان فراهم میکنند؛ آنگونهکه در تحلیل هر مکتبی گفته میشود «هدف قدرت، بهدستآوردن منافع همگانی است» (Walsh, 1984, p.
به بیان علامه طباطبائی، آنچه را خداوند بر اساس آموزههای دین فطری برای جامعۀ اسلامی قرار داده است، باید «حکومت انسانی» نام نهاد؛ حکومتی که در آن، حقوق همۀ افراد حفظ میشود و مصالح ضعیف و قوی، توانگر و فقیر، آزاد و برده، مرد و زن و فرد و جماعت، همه بهطورمساوی رعایت میشود؛ حال آنکه در حکومت فردی و خودکامه، جریان همۀ امور بر اساس خواستههای شخص حاکم است و او به دلخواه بر جان، آبرو و مال مردم حکومت میکند.