چکیده:
یکی از برترین آموزههای دینی که امری پذیرفته شده و مشترک در بین
مذاهب مختلف اسلامی است. اعتقاد به مهدویت است فارغ از تفاوتهای
جزئی که ذیل این اصل بیان میکنند، آیا امکان بهرهگیری از این قابلیت، از
سوی اصحاب رسانه جهت تقریب مذاهب امکان پذیر است؟ رویکرد سلبی و
ایجابی پیشروی رسانه نقش اساسی در همگرایی و واگرایی جامعه دارد.
اتخاذ راهبردهای مناسب، جهت سرمایهگذاری ازاین پتانسیل باید در
اولویت سیاست گذاری متصدیان رسانه قرار گیرد؛ فرصت یابی آنها از این
ظرفیت ناب و مشترک، جهت همگرایی و برونرفت از معضلات و
گسستهای مذهبی، ضرورت برنامه ریزی دراین زمینه را آشکارتر میسازد.
لازمه چنین راهکاری، اقداماتی را طلب میکند که یکی از آنها متعهد شدن
متولیان رسانه به مجموعهای از استانداردهای اخلاقی است که دارای
مقبولیت اجتماعی و برخاسته از بطن و فرهنگ جامعه مورد نظر است.براساس چنین آموزه مشترکی می توان در راستای همفکری و همکاری میان ادیان آسمانی،به ویژه مسلمانان اقدام کرد و بر طبق الگوی مدینه فاضله عصر موعود،زندگی امروز و قبل از حضور آن حضرت را سامان و نظم بخشید.پژوهش حاضر درصدد است با روش توصیفی-تحلیلی،هنجارهای اخلاقی رسانه را در طرح مباحث مهدویت در سه محور اخلاقی:رویکردها،روش ها و تبیین و پردازش،معطوف به همگرایی مذهبی دنبال کند تا زمینه های انسجام و وفاق ملی که مقدمه زمینه سازی ظهور است را فراهم کند.
Media in a positive perspective is a useful mean at service of religious teachings. One of the transcendental doctrines that is accepted amongst different denominations of Islam is the belief of Mahdaviyyat; however, there are the minor differences on this principle. Adopting appropriate strategies should be considered a priority for administrators who manage media policies in order to benefit of Mahdaviyyat’s potential. Seeking for an opportunity by means of this pure and common capacity between different sects of Islam shows the necessity of programming about. As a result, it makes to achieve unity and proximity among denominations, and it also helps to get rid of religious problems and disagreements. Eventually, the need for such an approach is to commit to a set of ethical standards that are socially acceptable and based on the culture of target’s community. This study attempts to follow the ethical norms of the media in Mahdaviyyat in three ethical aspects with the descriptive-analytical method: approaches, methods and explanation and processing with focusing on unity of denominations
خلاصه ماشینی:
"بایستههای رسانه اخلاقگرا در آموزههای مهدویت،معطوف به همگرایی و تقریب مذاهب روحالله شاکری زواردهی 1 زهرا عواطفی 2 چکیده یکی از برترین آموزههای دینی که امری پذیرفتهشده و مشترک در بین مذاهب مختلف اسلامی است، اعتقاد به مهدویت است فارغ از تفاوتهای جزئی که ذیل این اصل بیان میکنند، آیا امکان بهرهگیری از این قابلیت، از سوی اصحاب رسانه جهت تقریب مذاهب امکانپذیر است؟ رویکرد سلبی و ایجابی پیشروی رسانه، نقش اساسی در همگرایی و واگرایی جامعه دارد.
پیامی که در اینجا مورد بررسی قرار خواهد گرفت منوط به آموزههای موعودباوری است که امری مشترک و در عینحال پذیرفتهشده در میان ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی است؛ شیعه و سنت، دو گروه بزرگ اسلامی بهعنوان جزئی از مخاطبین، به این باور و نقش تأثیرگذار آن اعتراف و در منابع حدیثی و تاریخی و دیگر منابع بدان توجه کردهاند.
(مؤسسه آینده روشن، 1390: ج1، 266-265) با توجه به چنین کارکردی برای رسانه ما در دو کارکرد اطلاعرسانی و آموزش همنوا هستیم به این معنی که باید مهدویت و آموزه ظهور را به روش صحیح و مبتنی بر اتحاد فریقین و اهداف اسلامی به مخاطبان اطلاع و در بعد آموزش مهدویت نیز به این سمت حرکت کنیم از این جهت کارکردهای رسانه به جهت ابعاد سیاسی، اجتماعی و مذهبی بسیار مهم و اساسی است و بیتوجهی به آن ثمرات نامبارکی را به همراه خواهد داشت.
متصدیان رسانه میتوانند از این آموزه مشترک، در جهت تحقق اهداف رسانهای خود یعنی وفاق و انسجام ملی و همگرایی مسالمتآمیز، گام بردارند و این مهم استراتژیهای خاصی را اقتضا میکند که یکی از آنها ملزم شدن به رعایت کدهای اخلاقی عامهپسند است."