چکیده:
هدف: تعیین اثر بخشی مدیریت دفاع های تاکتیکی بر اساس روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر کاهش تعارضات بین فردی بود.
روش: این پژوهش به شیوه¬ی نیمه آزمایشی با گروه کنترل، از نوع پیش آزمون و پس آزمون به همراه پیگیری ۲ ماهه صورت گرفت. ۱۶ نفر از جوانان ۲۰ تا ۴۰ ساله که ملاک¬های ورود به پژوهش را داشتند، انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی متغیر از پرسشنامه تعارض ویکز و فیشر و اوری استفاده شد. اعتبار و روایی این پرسشنامه به ترتیب ۷۷/۰، ۶۹/۰ بود. همه شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت ۱۲جلسه تحت درمان روان درمانی روان پویشی کوتاه مدت قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش، در نمره تعارض بین¬فردی تفاوت معنا داری وجود دارد، اما در پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل چنین تفاوتی دیده نشد. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون T همبسته در گروه آزمایش نشان داد که اثربخشی مداخله در طی ۲ ماه ماندگار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مدیریت دفاع های تاکتیکی براساس روان درمانی روان پویشی کوتاه مدت در کاهش تعارضات بین فردی موثر بوده است.
خلاصه ماشینی:
"جدول ٦: آزمون تحلیل کوواریانس برای نمره کل تعارض بین فردی شاخص آماری متغیرها SS df MS F sig اندازه اثر پیش آزمون 1/07 1 587/4 3/24 0/09 0/2 گروه 34/40 1 63/44 104/32 0/001 0/88 خطا 4/28 13 کل 2543/19 16 نتایج جدول ٦ نشان میدهد، با حذف تاثیر متغیر پیش آزمون و با توجه به ضریب F محاسبه شده ، مشاهده میشود که بین میانگین های تعدیل شده نمرات تعارض بین فردی شرکت کنندگان برحسب مدیریت دفاع های تاکتیکی براساس روان درمانی پویشی کوتاه مدت در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده می شود(٠٠٥>P).
بلکه در عوض تداعی کردن به دور از احساسات میباشد ( پراکنده گویی)، مشکل را طوری بیان نماید که لاینحل به نظر رسد( طفره رفتن )، از ژستها، تن صدا و لغاتی استفاده کند تا فاصله ی بین فردی خود را از درمانگر حفظ کند( کناره گیری)، بیمار ممکن است خود را بوسیله ی واژه های کلی برای درمانگر توصیف نماید( کلی گویی)، به جای ایجاد یک توضیح روشن در مورد یک موضوع اضطراب زا، بیمار شرایطی که یک موضوع میتواند داشته باشد؛ را بیان مینماید(گفتار غیر مستقیم یا فرضی )، چیزی را میگوید و سپس آن را باز پس میگیرد( باز پس گیری)، جملاتش را در یک حالتی از سردرگمی به پایان میرساند، تا بدین طریق از تجربه احساساتش دوری نماید( نشخوار ذهنی)، در این پژوهش در تمام این دفاع ها اصول مداخله یکسان بود: به بیمار کمک میشد تا دفاع ها و هزینه دفاع ها را ببیند و بتواند بر دفاع هایش غلبه کند و با مشکلات و احساسات خود روبرو شود."