چکیده:
پیادهروی قدیمیترین شکل جابجایی انسان در فضاست و شهرها از دیرباز بر اساس حرکت پیاده بنا شدهاند. گردشگری پیاده شهری از آنجا که موجب پیدایش تعامل اجتماعی بین شهروندان میشود بسیار مهم میباشد. همزمان در حال حاضر گردشگری شهری یکی از مهمترین ابزارهای توسعه مناطق و کشورها تبدیل شده است و بسیاری از گردشگران تمایل دارند که جذابیتهای تاریخی یک محدوده را از نزدیک درک کرده و آن را لمس نمایند که نقش پیادهروها در این زمینه بسیار مهم میباشد. به خصوص در مناطق فرهنگی- تاریخی می تواند زمینه مطلوبیت بیننده و گردشگری پیاده فراهم نماید. هدف پژوهش حاضرتبیین تاثیر شاخصهای پیادهمداری بر توسعه گردشگری شهری در شهر خرمآباد میباشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است و از ابزار پرسشنامه برای کسب نظر شهروندان استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را، کلیه ساکنان شهر خرمآباد تشکیل میدهند، که به صورت تصادفی با استفاده از فرمول کوکران 384 نمونه انتخاب شده است. برای تحلیل دادهها از نرم افزارهایSpss و Lisrelاستفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که ارتباط بین شاخصهای پیادهمداری و توسعه گردشگری شهری مستقیم (مثبت) است. علاوه بر این، نتایج مدلسازی معادلات ساختاری بیانگر این است کهتاثیر شاخصهای پیادهمداری بر توسعه گردشگری شهری در شهر خرمآباد معنیدار میباشد و مقدار بارهای عاملی در تمام شاخصها بالای 30/ 0 است. بطوریکه مقدار بار عاملی برای شاخص پویایی و جذابیت 67/ 0، دسترسی81/ 0، ایمنی 71/ 0، راحتی 34/ 0، امنیت 82/ 0، پیوستگی 64/ 0و تنوع کاربری 59/ 0می-باشد. در این بین شاخص امنیت و دسترسی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر گردشگری پیاده شهری دارند. همچنین با توجه به ضرایب استاندارد مشخص شد شاخصهای پیادهمداری 61/ 0 از واریانس گردشگری شهری در شهر خرمآباد را تبیین میکنند.