خلاصه ماشینی:
"چند سال قبل بعد از اعلام سال جهانی خانواده از سوی سازمان ملل متحد(1994)، که به همین مناسبت مراسمی نیزی توسط جمهوری اسلامی ایران با حضور اندیشمندان و صاحبنظران در همین تالار برگزار شد،مجمع عمومی سازمان ملل درخواست نمود که پانزدهم ماه مه،مطابق با 25 اردیبهشت هر سال به عنوان روز جهانی خانواده از سوی کشورهای عضو پذیرفته گردد ودر این روز به اهمیت و جایگاه خانواده ونقش آن پرداخته شود.
اما در این سالهای اخیر به رغم اینکه بسیاری از صاحبنظران و دانشمندان علوم اجتماعی و تربیتی معتقدند که نقش خانواده درایجاد آرامش روحی و روانی و استحکام روابط فرهنگی و اجتماعی و انتقال ارزشها و باورهای اصیل به نسلهای آینده بیبدیل است و خانواده، میتواند به عنوان یک نهاد اجتماعی،نوجوانان و جوانان فعلی و نسلهای آینده را در مقابل آسیبهای اجتماعی،فرهنگی،ناهنجاریها، بزهکاریها و فساد و انحراف مصون سازد،باز این سؤالات مطرح است که چرا تمایل به تشکیل کانون خانواده مخصوصا در کشورهای صنعتی مثل کشورهای اروپایی و امریکایی کاهش یافته است و چرا نظام سنتی و مبتنی بر قداست خانواده مبدل به بناهای متزلزل و در حال فروپاشی شده است؟!اگر امروز سازمانهای جهانی مانند سازمان ملل،یونسکو و یا بسیاری از شوراها و انجمنهایی که در کشورها درسطح ملی فعالیت میکنند،توجه تازهای به موضوع خانواده پیدا کردهاند و تشویق میکنند که دربارهء اهمیت نهاد خانواده، آگاهیهای بیشتری به مردم داده شود،بخشی به اهمیت و شأن و قداست خانواده در حفظ کیان اجتماعی و روابط سالم اجتماعی بر میگردد که امروز به میزان بیشتری درک شده است،اما یقینا بخشی از آن ناشی از مشکلاتی است که جوامع غربی به دلیل سست شدن بنیان خانواده و متلاشی شدن کانون خانواده با آن (به تصویر صفحه مراجعه شود) مواجه شدهاند."