چکیده:
سید امیر محمود انوار استاد برجسته ادب فارسی، عربی و علوم اسلامی و دارای منزلت علمی حوزوی - دانشگاهی است. شهرت ایشان به خوش ذوقی و بداهه سرائی مرهون توانایی زائد الوصف در سرودن اشعار فارسی و عربی بسیاری در مدح اهل بیت و نیز شرح منظوم بر آیات قرآن و ...است. آثار ایشان پیوند ادبیات با حکمت و عرفان و نمونه های زیبایی از ترجمه کلام خدا به فارسی را به تصویر کشیده است، ادب شاعرانه وی آن چنان عاشقانه و حکیمانه در هم تنیده که تا معراج عرفانی و خداپرستی و حق دوستی بال می گشاید؛ اما راز نهفته این جاودانگی، قرآن مجید است که دل ایشان را جذب کرد و در آغوش خود پروراند. ساحت آثار ایشان که هرگز از مفاهیم قرآنی تهی نیست، نشان دهنده روح حقیقت جویی است که شدیدا تحت تاثیر کتاب آسمانی بوده و تقریبا در تمامی آثارش به نحوی به بیان میزان تاثیر قرآن کریم در ادبیات فارسی پرداخته است. در پژوهش حاضر آثار ایشان در چهار محور «اشعار، آثار منثور ادبی، دینی، عرفانی» بررسی شده و به ارائه نمودهای استمداد ایشان از قرآن کریم پرداخته شده است. ضمن این که شرح و ترجمه ایشان بر برخی از آیات قرآن مورد واکاوی ویژه قرار می گیرد.
خلاصه ماشینی:
"از آن رو که ابوالفتح بستی شاعر ذوالسانین ایران و دوره غزنوی قلمداد می شود و کلامش با کلام قرآن عجین می شود، رغبتی در انوار برای تصحیح و نقد و بررسی و تعریب دیوانش می افکند و او شرح منظوم و منثوری بر آن ارائه می دهد؛ علاقه وافر ایشان نسبت به بستی شاعر – که بر همگان واضح است - در این اثر بسیار ابراز شده است ، و چکیده اثرش را به این بیان اختصاص می دهد که «این اثر شرحی منثور و منظوم و ادبی و قرآنی و حکمی و عرفانی بر دو بیتی بلند مقدار آن بزرگوار است » (بستی و قرآن و عرفان و مضامین شعر و ادب فارسی در دیوان ، مجله پژوهش دینی، ش ١٣، تابستان ١٣٨٥، ٨) و از همان مقدمه اثر تضمین و اقتباس آیات (بخصوص در سوره یوسف ) را پیش می کشد که : «ما در جای جای اشعارش می نگریم که به اقتباس از معنی یا تضمین آیات گهربار پرداخته است ."