چکیده:
زمان مفهومی پیچیده است که در هر فرهنگ و جامعهای معنای خاصی به خود گرفته است. نگاه افراد جامعه نسبت به زمان آنقدر اهمیت دارد که برخی دیدگاه مردم جامعه نسبت به زمان را معرف نوع فرهنگ آن جامعه تلقی میکنند.در این مقاله برآنیم تا با استفاده از روش کیفی دیدگاه مدرسان و فراگیران زبان انگلیسی در مورد نقش زمان در نظام آموزشی ایران و همچنین در فرهنگ روزمره ایرانی را بسنجیم. بدین منظور با ۸ مدرس زبان انگلیسی و ۱۰ زبانآموز مصاحبه صورت گرفت. از تحلیل مصاحبهها چند موضوع استخراج شد که عبارتند از: رویکرد منفعلانه نسبت به زمان در فرهنگ روزمره، عدم توجه کافی به زمان در نظام آموزشی ایران، درصد بالای هدر رفتن زمان در کلاسهای زبان، حق تاخیر بر اساس نوع رابطه اجتماعی، زندگی در زمان آینده و عدم تاثیرپذیری از فرهنگ انگلیسی در وقتشناسی. در پایان، راهکارهایی برای توجه بیشتر به نقش زمان در سطح آموزشی و فرهنگی ارائه شد.
خلاصه ماشینی:
"از تحلیل مصاحبه ها چند موضوع استخراج شد که عبارتند از: رویکرد منفعلانه نسبت به زمان در فرهنگ روزمره ، عدم توجه کافی به زمان در نظام آموزشی ایران ، درصد بالای هدر رفتن زمان در کلاس های زبان ، حق تأخیر بر اســـاس نوع رابطۀ اجتماعی ، زندگی در زمان آینده و عدم تأثیرپذیری از فرهنگ انگلیسی در وقت شناسی .
موضوعات اصلی و فرعی مستخرج از مصاحبه ها موضوع اصلی موضوع فرعی رویکرد منفعلانه نسبت به زمان در فرهنگ روزمرة ایران - عادی بودن تأخیرها - زنجیروار بودن تأخیرها -موکول کردن کارها به آخرین لحظات عدم توجه کافی به زمان در نظام آموزشی ایران - یکسان بودن شرایط برای تمامی مقاطع - رعایت زمان در صورت وجود اجبار و نظارت -وجودریشۀفرهنگی درصد بالای هدر رفتن زمان در کلاس های زبان - تصحیح بیش از اندازة خطاها - اظهارنظرهای بسیار زبان آموزان حق تأخیر بر اساس نوع رابطۀ اجتماعی - مجاز دانستن تأخیر برای افراد با رتبۀ اجتماعی بالاتر - مجاز دانستن تأخیر برای افرد نزدیک زندگی در زمان آینده - نگرانی نسبت به آینده - مغتنم نشمردن حال عدم تأثیرپذیری از فرهنگ انگلیسی در وقت شناسی - آگاهی نسبت به اهمیت وقت شناسی در فرهنگ انگلیسی - عدم تأثیرپذیری به دلیل شرایط بیرونی ٤.
به نظر می آید زبان آموزان و مدرسان فقط جنبه های منفی فرهنگ غربی را فراگرفته و تقلید می کنند؛ در حالی که نســبت به جنبۀ مثبت آن که توجه به زمان و وقت شناسی است تأثیرپذیری کمتری دارند؛ البته به گفتۀ خود آن ها شرایط بیرونی انگیزة وقت شناسی را تا حدودی از آن ها می گیرد.
Vertical and horizontal individualism and collectivism: Theory and research implications for international comparative management."