چکیده:
موضوع »استمرار زوجیت زن تازهمسلمان با همسر کتابی« در قالب یکی از فروع بحث ازدواج با بیگانگان، همواره در کتابهای فقهی مطرح میشده است; ولی چون ممنوعیت استمرار زوجیت از شهرت برخوردار بوده، نظریه مخالف و مستندات آن کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است .
با توجه به تاثیر اثبات این نظریه در زندگی خیل عظیمی از تازهمسلمانان بهویژه زنان - که زمینه گرایش به اسلام در آنان بیشتر است - بایسته است که ضمن بررسی مستندات این نظریه، در باب ادله مخالف و چگونگی حل مخالفت، تحقیق و بررسی شود. از این رو، تحقیق پیش رو در پی پاسخگویی این مساله مهم، ضمن بررسی مستندات نظریه و ادله مخالف آن، مشخص میکند که نظریه »جواز استمرارزوجیت زن تازهمسلمان با همسر کتابی« نه تنها به لحاظ دلیل، متقن و مستند است، که از پشتوانه شهرت قدمائی نیز برخوردار است.
خلاصه ماشینی:
"نکته دیگر تصریح بر یکسان دانستن مجوس با یهود و نصارا است; ضمن آنکه اطلاق روایت، شامل ذمی و غیرذمی هم میشود، گرچه ممکن است به قرینه دارالاسلام گفته شود که روایت درباره اهلکتاب ساکن در بلاد اسلامی است )اهل ذمه(; و اگر گفته شود هرچند روایت در استمرار زوجیت صراحت دارد، ولی این که تا چه زمانی است، اطلاق دارد و شامل قبل و بعد از انقضای عده میشود و روایات مقید به انقضای عده، این اطلاق را تقیید کردهاند.
2. »محمد بن مسلم عن ابیجعفر)ع( قال: ان اهل الکتاب و جمیع من له ذمة اذا اسلم احد الزوجین فهما علی النکاح و لیس له ان یخرجها من دارالاسلام الی غیرها و لایبیت معها و لکنه یأتیها بالنهار و اما المشرکون مثل مشرکی العرب فهم علی نکاحهم الی انقضای العدة فان اسلمت المرأة ثم اسلم الرجل قبل انقضای عدتها فهی امرأته و ان لم یسلم الا بعد انقضای العدة فقد بانت و لا سبیل له علیها و کذلک جمیع لاذمة له« )همان، ص421);محمد بن مسلم از امام باقر)ع( نقل میکند که فرمود: اهلکتاب و همه کسانی که تعهد ذمه دارند، هرگاه یکی از زوجین مسلمان شود، نکاحشان باقی است; و در صورتی که اسلامآورنده زن باشد، مرد حق ندارد او را از دارالاسلام بیرون ببرد و همچنین نباید شب پیش او بماند، ولی روز میتواند."