چکیده:
گرایش به نوشتن داستان هـای روان شـناختی ، یکـی از اصـلی تـرین جریـان هـا در داستان نویسی مدرن محسوب می شود. نویسنده با استفاده از شگردهایی می کوشـد تا با واکاوی درون شخصـیت / شخصـیت هـای داسـتان ، زنـدگی روحـی آنـان را فرانماید. در میان داستان نویسان زن ایرانی ، منصوره حسینی اولین نویسنده ای است که به خلق داستانی با شـیوه ای نزدیـک بـه جریـان سـیال ذهـن پرداختـه اسـت . پوتین گلی تنها اثر داستانی منصوره حسینی ، نقاش و نویسندة تازه درگذشته اسـت که تا به امروز کمتر توجهی به آن نشده است . در این مقاله نویسنده کوشیده اسـت تا پیرنگ این داستان را از لحاظ ساختاری بررسی کند و مولفه های مدرن آن را بـا توجه به نمونه هایی که در متن وجود دارد، تبیین نمایـد. بـر اسـاس ایـن بررسـی می توان گفت منصوره حسینی با بهره گیری از شیوة روایت تک گـویی درونـی بـه سیاق جریان سیال ذهن و نقب زدن به ذهنیات شخصیت اصلی داستان ، موفـق بـه خلق داستانی مدرن با گرایش روان شناختی شده است .
خلاصه ماشینی:
"مجموعه داسـتان هـای آتـش خاموش از سیمین دانشور، لالایی زندگی و کرشمة ساقی اثر پروانه خـاطره ، و رمـان هـای حرمان از بهین دارایی ، سنجاق مروارید از مهین توللی ، زنبق ناچین اثر میهن بهرامی ، جـادة کور از فریده گلبو، ژرفای غم از مهوش نبوی ، شاید خدا بخواند اثر نسرین امیری خورهـه ، و غم به دوشان اثر مینو بناکار، در زمرة اولین آثار به جای مانده از تلاش زنان نویسـنده در سدة حاضر است .
رمان پوتین گلی تنها اثر این نویسنده ، با شیوه ای نزدیک بـه جریـان سـیال ذهن در سال ١٣٥٠ چاپ شده است ، اما تاریخ نوشته شده در پایـان داسـتان ، سـال ١٣٣٨ را نشان می دهد؛ بنابراین می توان گفت حسینی نویسنده ای آشنا با مفاهیم داستان مدرن ذهنـی بوده ، که پیش از دیگر نویسندگان زن بـه نوشـتن داسـتان هـایی از ایـن دسـت روی آورده اسـت .
نکتة دیگر اینکه ناشر در مقدمه ، تاریخ نگارش داستان را ١٣٣٨ ذکر می کند، بنابراین ، رمان پوتین گلی را می تـوان اولـین اثـر مـدرن روان شـناختی از نویسندگان زن ایرانی به شمار آورد که با شیوه ای نزدیک به جریان سیال ذهن نوشته شـده است و با زبانی سمبلیک و نمادین خواننده را در جریان عواطف درونی و کشـمکش هـای ذهنی شخصیت اصلی خود قرار می دهد."