چکیده:
تمثیل اژدهاکشی و باران خواهی همواره بده عنوان یکی از انواع ادبی محبوب در ادبیات کهن تمامی ملل پذیرفته شده است. گرچه ارایه پاسخ دقیق و روشن در مورد ماهیت شدکل گیری آن کاری سدخت و دشدوار اسدت، امامی توان ردپای آن را در ادبیات کهن ایران و هند جستجو کرد. در این مقاله تلاش می شود با کنکاش و پی جُست وجوه تشابه میان "اوستا " و "ریگ ودا" در این دو اثر مقایسه شود، تا وجوه تشابه و افتراق آن ها مشخص شود.
خلاصه ماشینی:
(فریزر، 1383: 148) در تاریخ گردیزی نیز درباره انتساب این رمز الهی به اولیا خداوند آمده است: «که چون نوح پیغمبر (ع) از کشتی بیرون آمد، جهان خالی گشته بود از مردم و او را سه پسر بود، "حام" و "سام" و "یافث" پس جهان را بر فرزندان خویش قسمت کرد.
(یاحقی، 1375: 26) ابوریحان بیرونی نیز در آثار الباقیه در خصوص استفاده از اشیا یا وسایل مخصوص که خاصیت جادویی دارد آورده است: نائب آملی گفت: «در چشمه معروف در جبال فرغانه چه سببی است که چون چیز پلیدی را در آن بیافکنند باران میآید و در دکان معروف به دکان "سلیمان بن داود" در غاری که "سپهزان" معروف است و واقع در کوه "طاق" مازندران است چه علت است که چون به چیزی پلید و یا بشیر آلوده شد آسمان ابر میشود و باران میآید تا آنرا پاک کند و در کوهی که در زمین ترک است چه میگویند که چون گوسپند بخواهد از آنجا عبور کند باید پایهای گوسفند را با پشم بهبندند که مبادا با سنگهای آن مصادمت کند و فی الفور باران زیادی از پی درآید وگاه اتفاق میافتد که اتراک از آن کوه حمله میکنند و چون دشمنی ایشان را فرا گرفت در مدافعه او باین حیله متوسل میشوند و آنان که بر حقیقت امرآگاه نیستند این کار را بسحر نسبت میدهند.
تو که با نشاط بسیار شمبر "دشمن راجه" دیو داس را شکار کردی (ماندالای 6- سرود43- بند18) در تمامی این سرودهها ایندرا به عنوان ایزد اژدهاکش معرفی شده است که با کمان ایزدی و کشتن اژدهای خشکسالی و یا سوراخ نمودن سنگ نزول باران را باعث میشود.