خلاصه ماشینی:
"اگر مدیر آموزشی بتواند باور و نگرش مثبت در والدین دانشآموزان ایجاد کند و همکاری آنان را در امور آموزشی و تربیتی جلب نماید،رابطهء میان مدرسه و والدین نیز بهبود مییابد (صفوی،1377،ص 28).
با توجه به این موضوع و نقص سازمانی مدارس،هر اگر مدیر آموزشی بتواند باور و نگرش مثبت در والدین دانشآموزان ایجاد کند و همکاری آنان را در امور آموزشی و تربیتی جلب نماید،رابطهء میان مدرسه و والدین نیز بهبود مییابد.
اما در کوتاه مدت،با این تصور که مدیریت مدرسه فعالانه برای بهبود کیفیت آموزش تلاش میکند و نیز با ایجاد ساز و کارهایی که به سازمانهای جامعهء محلی امکان مشارکت در امور مدرسه را میدهد،میتوان نوع پشتیبانی و کمکهای محلی را بر حسب میزان پاسخگویی مدارس به علایق و نیازهای جامعه تعیین کرد.
بهترین مشارکت خانواده در اتقای آموزش و پرورش دانشآموزان،نظارتی است که والدین در مورد فرزندان خود از طریق برنامهریزی صحیح،کنترل و نظارت همه جانبه، ایجاد امکانات مناسب آموزشی و تربیتی،همکاری و هماهنگی با برنامههای مدرسه باید داشته باشند(جهانگرد، 1375،ص 18).
در این قسمت،زمینههای همکاری خانه و مدرسه به طور خلاصه بیان میشود: 1-کمک به شناخت ویژگیهای روانی،جسمانی،اخلاقی و رفتاری،استعدادها،ناراحتیها و مشکلات دانشآموزان:به طور معمول،اولیا میتوانند اطلاعات لازم و مطمئنی دربارهء فرزندان خود به مدرسه بدهند.
نقش مدیر در جلب مشارکت اولیا در امور مدرسه مدرسه یک سیستم اجتماعی است که درون فرا سیستم قرار دارد و بنیادیترین رکن نظام آموزشی است.
کارها شرکت خواهند کرد و شاید بتوان گفت علت این که امروزه اولیا در امر آموزش و پرورش کم شرکت میکنند و رغبتی برای شرکت در کارها مدرسه ندارند،دخالت کمی است که در تصمیمگیریها و برنامهریزیها دارند."