چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسهی تطببیقی روند تغییرات نرخ و علل طلاق، در دو سطح خرد و کلان، به دلایل وقوع طلاق در شهر تهران میپردازد و با استفاده از دادههای آمار حیاتی منتشر شده توسط سازمان ثبت احوال و سازمان ملی آمار کشور، روند تغییرات نسبت طلاق به ازدواج در کشور و در شهر تهران از سال 1347 تا سال 1389 محاسبه و مشخص و تغییرات به وجود آمده در نسبت طلاق به ازدواج در سالهای مختلف، میان شهر تهران و کل کشور مقایسه شد. همچنین نسبت طلاق به ازدواج در نه ماههی اول سال 1390 در شهر تهران و کل کشور، به تفکیک هر ماه، محاسبه گردید و سپس با انجام فراتحلیلی از پژوهشهای صورت گرفته پیرامون علل طلاق در شهر تهران، علل اصلی طلاق، مورد شناسایی قرار گرفت و از آنها جهت روشن ساختن تغییرات در علل طلاق در نیم قرن اخیر، استفاده گردید که بر این اساس، عدم تفاهم اخلاقی و رفتاری بیشترین درصد را در بین علتهای عنوان شدهی طلاق، به خود اختصاص داد. این پژوهش همچنین، به بررسی علل وقوع طلاق در 9 ماههی اول سال 90، به کمک روش تحلیل ثانویه و با استفاده از دادههای موجود در 198 پروندهی طلاقی که در نه ماههی اول سال 1390 به وقوع پیوسته بود، پرداخته است. نتایج نشان میدهند، در نه ماههی اول سال 1390، جنسیت خواهان در 62 درصد موارد زنان بودند که قریب به 70 درصد آنها را زنان خانهدار تشکیل میدادند. 50 درصد این زنان در گروه سنی 20 تا 30 سال و سطح تحصیلات 60 درصد آنها دیپلم و کارشناسی بوده است. همچنین مردان متقاضی طلاق در 50 درصد موارد در گروه سنی 25 تا 35 قرار داشتهاند و 52 درصد آنها از کار آزاد به عنوان شغل خود یاد کردند. از بین زوجین طلاق 41 درصد آنها بدون فرزند و 40 درصد دیگر آن 1 الی 2 فرزند داشتهاند، به علاوه بیشترین طلاقها (35 درصد موارد) در 2 تا 5 سال اول زندگی مشترک اتفاق افتاده است. عدم تفاهم اخلاقی به عنوان یک عامل فرهنگی، سپس عوامل اقتصادی چون فقر و بیکاری همسر و همچنین ندادن نفقه به عنوان علتهای رایج مطرح شدهاند.
خلاصه ماشینی:
بررسی تطبیقی روند تغییرات نرخ و علل طلاق (مورد مطالعه: شهر تهران) دکتر جعفر هزارجریبی 1 و محمد جواد سیاهکارزاده 2 تاریخ وصول: 3/5/90 تاریخ پذیرش: 13/11/90 چکیده: پژوهش حاضر با هدف مقایسهی تطببیقی روند تغییرات نرخ و علل طلاق، در دو سطح خرد و کلان، به دلایل وقوع طلاق در شهر تهران میپردازد و با استفاده از دادههای آمار حیاتی منتشر شده توسط سازمان ثبت احوال و سازمان ملی آمار کشور، روند تغییرات نسبت طلاق به ازدواج در کشور و در شهر تهران از سال 1347 تا سال 1389 محاسبه و مشخص و تغییرات به وجود آمده در نسبت طلاق به ازدواج در سالهای مختلف، میان شهر تهران و کل کشور مقایسه شد.
همچنین نسبت طلاق به ازدواج در نه ماههی اول سال 1390 در شهر تهران و کل کشور، به تفکیک هر ماه، محاسبه گردید و سپس با انجام فراتحلیلی از پژوهشهای صورت گرفته پیرامون علل طلاق در شهر تهران، علل اصلی طلاق، مورد شناسایی قرار گرفت و از آنها جهت روشن ساختن تغییرات در علل طلاق در نیم قرن اخیر، استفاده گردید که بر این اساس، عدم تفاهم اخلاقی و رفتاری بیشترین درصد را در بین علتهای عنوان شدهی طلاق، به خود اختصاص داد.
گیویان (1379)، در پایاننامهی کارشناسی ارشد خود تحت عنوان «بررسی میزان و علل طلاق در بین زنان شاغل و غیر شاغل»، با هدف بررسی تأثیر اشتغال زنان بر روی میزان و علل تنظیم دادخواست طلاق، به بررسی 190 مورد از مراجعین به مرکز قضایی خانوادهی امام خمینی (ره) شهرستان اراک، در سه ماههی اول سال 1379، به عنوان گروه نمونهای و مراجعینی که دادخواست طلاق را اعم از این که منجر به صدور حکم طلاق شده یا در محل رسیدگی بوده باشد را تنظیم نمودهاند، میپردازد.