چکیده:
با توجه به محیط متلاطم و متغیر جهان امروز، مدیران و رهبران بسیج ، با جامعه و سایر ذی نفعان به صورت جدی در تعامل و همکاری هستند. هنگامی که بحرانی به وقوع می پیوندد، شهروندان و جامعه از رهبران و مدیران بسیج انتظار دارند تا نقش ها و مسئولیت های مهم و سرنوشت سازی را بر عهده بگیرند، اقداماتی راانجام بدهند و بحران ها را برطرف کنند. برخلاف رهبران تجاری ورهبران دولتی ؛رهبران بسیج تحت فشارهای بسیاری (به ویژه ، سیاسی ، اجتماعی و ...) برای تصمیم گیری و اقدام صحیح و پاسخ گویی در قبال این تصمیمات و اقدامات قرار دارند. هدف از تحقیق حاضر، ارائه یک الگوی رهبری بحران برای رهبران و مدیران بسیج است تا با استفاده از آن بتوانند بحران ها را برطرف کرده یا دست کم ، صدمات و آسیب های ناشی از آن ها را برای جامعه و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران کاهش دهند. به عبارت دیگر بتوانند بحران ها را به طور اثربخشی رهبری کنند. روش تحقیق حاضر عبارت از مرور نظام مند ادبیات مربوط به رهبری بحران است که درنهایت ، منجر به ارائه الگو شده است . نتیجه این که رهبران بسیج در بحران باید ١. بحران ها را تشخیص بدهند؛ ٢. برای نشان دادن واکنش نسبت به بحران ، تصمیم گیری کنند؛ ٣. بحران ها را برای جامعه و ذی نفعان مفهوم سازی کنند؛ ٤. به بحران خاتمه دهند؛ ٥. از بحران بیاموزند و اقدامات اصلاحی را به اجرا درآورند و ٦. بحران پس از بحران را رهبری کنند.
خلاصه ماشینی:
باتوجه به مطالب پیش گفته ،هدف اصلی تحقیق حاضر،ارائه الگوی جامع رهبری بحران برای مدیران و رهبران بسیج است تا بتوانند از طریق آن ، بحران های سیاسی ، اجتماعی ، دولتی و بحران هایی که سازمان ها، شرکت ها و مؤسسات دولتی را با خود درگیر می کنند، به طوراثربخش رهبری کنند.
Probert & James درواقع ، رهبران آن دسته از افرادی هستند که برای مدیریت موفق بحران سازمانی مسئولیت می پذیرند و در افراد نفوذ می کنند و پارادایم های برنامه ریزی اقتضایی را اجرا می کنند که برای سازمان و ذی نفعان آن سودمند است .
یکی از ویژگی های بارز رهبری بحران عبارت است از بصیرت ؛ چراکه رهبر را قادر می کند تا پیش از سایرین جوهره و ماهیت اصلی مسائل و بحران ها را شناسایی کرده (این که مسئله پیش آمده یک تهدید است یا یک فرصت ؟)، تصمیم های درست را اتخاذ و مشارکت ذی نفعان را جلب کند و با استفاده از بیان رسا و نفوذ کلام و برقراری ارتباطات اثربخش بتواند، این بحران را برای دیگران مفهوم سازی کند، تمامی امکانات و منابع را در جهت رویارویی با بحران بسیج کرده و به بحران خاتمه دهد، درس های حاصل از بحران را آموخته و به دیگران بیاموزد و در شرایط پس از بحران اولیه بتواند از وقوع بحران های ثانویه حاصل از سوء مدیریت بحران قبلی پیشگیری کرده ، مسئولیت بحران را به عهده بگیرد و مسائل قصور و سرزنش ، استفسارها و انتقادهای عمومی را مدیریت کند.
The Politics of Crisis Management: Public Leadership Under Pressure.