چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تفاوت بین بزهکاران و افراد عادی از لحاظ اختلالات شخصیت بود. بدین منظور از بین بزهکاران مستقر در کانون بازپروری شهر سنندج 32 نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و همراه با نمونه 34 نفری از افراد عادی همین شهر که به صورت نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، به وسیله پرسشنامه میلون مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج آزمون t نشان داد که بین بزهکاران و افراد عادی در اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت اسکیزوئید، اختلال شخصیت وابسته و اختلال شخصیت پارانوئید تفاوت معنیدار آماری وجود دارد. همچنین از بین سه کلاسه اختلال شخصیتC و Bو A، بین دو گروه ذکر شده در کلاسه Bو A تفاوت معنیدار آماری به دست آمد در حالی که در کلاسه C این تفاوت معنیدار نبود.
The aim of the current research was to study the differences between personality disorders of the delinquents and normal pepole. For this reason, 32 delinquents were selected from Sanandaj Reform and Education Center for juveniles by purposeful sampling method and then 34 pepole were selected by simple random sampling method and then they were evaluated by the Questionnaire Millon. Results of the t-test statistical analysis showed that between deliquents and normals there was a significant statistical difference in the borderline, Schizoid, dependent and Paranoid personality disorders. In studying of the two mentioned groups in the 3 class of A,B and C personality disorders it was revealed that in the first 2 classes for delinquents and normals there were a significant difference in (class A and B) personality disorders but the difference in the personality disorders of the C class was not significant.
خلاصه ماشینی:
"میلتون ۱۳، دوگان ۱۴، مک کارتی ۱۵ و هـمکارانش (۲۰۰۷) اظهار داشتند که بایـد در رابـطه 1- Warren 2- Burnette 3- South 4- Raine 5- Jones 6- Zimmerman 7- Coryell 8- Perry 9- Herman 10- Borderline personality disorder 11- Kahtan 12- Gualt 13- Milton 14- Duggan 15- Mc Carthy با ارزیابی و خط برش ویژگی های تعیین کننده اختلالات شخصیت در مجرمین حساسیت به خرج داد، چرا که این اختلالات شاخص پیش بینی کـننده خودآزاری و بیماری خشونتی وعامل کاهش تأثیر درمان تکانش گری ، خشم و شناخت در مجرمین می باشد.
طبق گزارش جدول، آزمون تی نشان داد بین دو گروه افراد عادی و بزهکار در اختلال شخصیت خودشیفته تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد (=p).
میانگین اختلال شخصیت وسواس در بزهکاران =M و در افراد عادی =M می باشد که آزمون تی تفاوت معنی داری را در این دو میانگین نشان نمی دهد .
میانگین اختلال شخصیت ضداجتماعی در بزهکاران =M و در افراد عادی =M می باشد که آزمون تی تفاوت معنی داری را در این دو میانگین نشان نمی دهد .
بحث و نتیجه گیری نخستین یافته پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه بزهکار و عادی در اختلال شخصیت مرزی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد به طوری که میانگین اختلالات شخصیت مرزی در گروه بزهکار بیش از گروه عادی است .
آخرین یافته این پژوهش که در واقع تأیـیدی بر یافـته های پیشین است مؤید آن بود که 1- Bornistein بین دو گروه بزهکار و عادی در اختلالات کلاسه B, A تفاوت معنی دار وجود دارد اما در کلاسه C تفاوت معنی دار آماری بدست نیامد."