چکیده:
<p dir="RTL">با مداقه در ماهیت تعهدات صاحبان حرف پزشکی مشخص می‌گردد که اگر چه فقها صراحتا از تعهد به نتیجه یا تعهد به‌وسیله بودن صاحبان حرف پزشکی ذکری نکرده‌اند، ولی از فحوای کلام و عبارات آنها این امر به وضوح هویداست. در فقه امامیه، قول مشهور قائل به این است که تعهدات طبیب حاذق مأذون، تعهد به نتیجه می‌باشد و فقط در صورت اخذ برائت قبل از عمل ممکن است مسؤولیت طبیب ساقط گردد. اما در فقه اهل تسنن قول مشهور برخلاف نظر فقهای امامیه است و آنها علی‌الاصول تعهد طبیب را تعهد به وسیله می‌دانند. در حقوق کشورهای اسلامی، فرانسه و نظام حقوقی کامن‌لا هم علی‌الاصول تعهد طبیب را تعهد به وسیله می‌دانند. در حقوق موضوعه‌ی ایران هم به نظر می‌‌رسد برخلاف نظر قانونگذار که به تبع قول مشهور فقها تعهد پزشک را تعهد بی‌نتیجه می‌داند عده‌ای از حقوقدانان، تعهد پزشک را در صورت اخذ اذن و داشتن حذاقت، علی‌الاصول تعهد به وسیله می‌دانند.</p>
خلاصه ماشینی:
"ک : موسوی بجنوردی ، ١٣٧٢، صص ٤٤ـ٤١) نتیجه در مطالعه تطبیقی ماهیت تعهدات صاحبان حرف پزشکی این نتیجه به دست می آید که تعهد طبیب در اکثر کشورهای اسلامی ، فرانسه و نظام حقوقی کامن لا (آمریکا و انگلیس ) علی الاصول تعهد به وسیله است ، هر چند احتمال اینکه در آتیه خود این اصل تغییر کند وجود دارد و در برخی موارد استثنایی از جمله مسائل مستحدثه ی پزشکی ، در نظام های حقوقی غربی ، تعهد به نتیجه نیز به رسمیت شناخته شده ، کما اینکه در نظام حقوقی فرانسه برای حمایت از بیماران مبتلا به ایدز و هپاتیت صندوق ویژه ای تأسیس گردیده که اعتبار لازم برای معالجه و درمان رایگان مبتلایان به این بیماری ها از محل این صندوق تأمین می شود."