چکیده:
ابن راوندی در دوره ای ، معتزلی بوده و سپس به امامیه گرایش پیدا کرده است . نوشتار حاضر بر آن است به این مسئله بپردازد که ابن راوندی در چارچوب کدام یک از گرایش های فکر امامی ، مذهب امامیه را پذیرفت ؛ و آیا او با توجه به گرایشات اعتزالی اش به نوعی ، روش و محتوای اندیشه معتزله را در کلام امامیه وارد و ادبیات خاصی را در کلام امامیه ایجاد کرد، یا این که صرفا با جریان عمومی کلام امامیه پیش از خود همراه شد؟ با هدف روشن شدن وضعیت کلام شیعه در طول سده سوم هجری و هم چنین آشکار کردن وضعیت اندیشه امامیه میان دو مدرسه کلام امامیه در کوفه و بغداد، با روش مقایسه اندیشه های ابن راوندی با هشام بن حکم ، به عنوان نماینده شاخص کلام امامیه در کوفه ، این فرضیه پی گیری شد که ابن راوندی را می توان ادامه دهنده منهج کلامی امامیه در کوفه دانست . به نظر می رسد، ابن راوندی در تقابلی غیرخصمانه با معتزله تلاش کرد از طریق احیای مدرسه کلام امامیه در کوفه ، منظومه معرفتی امامیه را تبیین کند.
خلاصه ماشینی:
"نوشتار حاضر بر آن است به این مسئله بپردازد که ابن راوندی در چارچوب کدام یک از گرایش های فکر امامی ، مذهب امامیه را پذیرفت ؛ و آیا او با توجه به گرایشات اعتزالی اش به نوعی ، روش و محتوای اندیشه معتزله را در کلام امامیه وارد و ادبیات خاصی را در کلام امامیه ایجاد کرد، یا این که صرفا با جریان عمومی کلام امامیه پیش از خود همراه شد؟ با هدف روشن شدن وضعیت کلام شیعه در طول سده سوم هجری و هم چنین آشکار کردن وضعیت اندیشه امامیه میان دو مدرسه کلام امامیه در کوفه و بغداد، با روش مقایسه اندیشه های ابن راوندی با هشام بن حکم ، به عنوان نماینده شاخص کلام امامیه در کوفه ، این فرضیه پی گیری شد که ابن راوندی را می توان ادامه دهنده منهج کلامی امامیه در کوفه دانست .
نویسنده در مقاله ای دیگر این نکته را نشان داده که نمی توان همه معتزلیان شیعه شده را یک دست دانست و همه آن ها را واسطه انتقال آموزه های معتزلی به امامیه و گرایش کلام امامیه در بغداد به اعتزال قلمداد کرد و هر کدام از آن ها را باید در فضای فکری خود مورد تحلیل قرار داد (در این باره ر.
نکته شایان توجه این که ، گزارش های موجود درباره اندیشه های امامی وی این نکته را به دست می دهد که ابن راوندی در این راه با متکلمان پیش از خود در کوفه هماهنگ است ؛ به این معنا که ابن راوندی در واقع ، در امتداد جریان کلام امامیه در کوفه ، و به ویژه متأثر از هشام بن حکم ، از مبانی تفکر امامیه دفاع می کرده است ."