چکیده:
در منابع روایی و عقلی، دلیلی بر اعتبار رویا و خواب در تشخیص مصداق حجت الهی وجود ندارد و با توجه به اینکه هیچ فقیه، متکلم و فیلسوفی به اعتبار رویا در تشخیص حکم فقهی باور ندارد، از این روش در مباحث عقیدتی نمیتوان بهرهبرداری کرد. از سوی دیگر، افرادی از میان مدعیان دروغین _ که قائل به حجیت رویا شدهاند _ بر اثبات دیدگاه خود دلیلی منطقی ارائه نکردهاند و بر کسی مخفی نیست که شیاطین میتوانند برای انسانها تخیل دیدن معصوم( را ایجاد کنند و الزاما افرادی که به نام رسول خدا( یا یکی دیگر از معصومان( دیده میشوند، خود معصوم( نیستند تا در پی آن دستورات داده شده در رویا لازمالاجرا باشند.
خلاصه ماشینی:
"فقال له الرضا(: أنا المدفون فی أرضکم و أنا بضعة من نبیکم و أنا الودیعة و النجم ألا فمن زارنی و هو یعرف ما أوجب الله عز و جل من حقی و طاعتی فأنا و آبائی شفعاؤه یوم القیامة و من کنا شفعاءه نجا و لو کان علیه مثل وزر الثقلین الجن و الإنس و لقد حدثنی أبی عن جدی عن أبیه( أن رسول الله( قال: من رآنی فی منامه فقد رآنی لأن الشیطان لا یتمثل فی صورتی و لا فی صورة أحد من أوصیائی و لا فی صورة واحدة من شیعتهم و إن الرؤیا الصادقة جزء من سبعین جزءا من النبوة؛ (همو: 585؛ همو، 1376: 65) حسن بن علی بن فضال از امام هشتم ابو الحسن علی بن موسی الرضا( روایت کرده است که مردی از اهل خراسان به آن امام عرض کرد: ای پسر رسول خدا، من رسول خدا( را در خواب دیدم که گویا به من میفرمود: چگونه خواهید بود زمانی که پارهای از تن من در سرزمین شما مدفون شود و شما نگهبان ودیعه من باشید و ستاره من در خاک شما روی بپوشاند؟ امام رضا( به او فرمود: آن مدفون در زمین شما منم.
با این توصیف آنچه از روایات ذکر شده در منابع شیعی و اهل سنت به دست میآید، اثبات تواتر عدم تمثل شیطان به صورت چهره حقیقی رسول خدا( و دیگر حجج الهی برای کسانی است که ایشان را به چشم دیدهاند."