چکیده:
یکی از مباحث مطرح در اقتصاد، وجود نابرابری های اقتصادی و اجتماعی در جامعـه اسـت . تحرک درآمدی معیاری است که میزان برابری و نابرابری فرصت هـا را در یـک جامعـه انـدازه می گیرد. این معیار به موقعیت اجتماعی و اقتصـادی افـراد وابسـته اسـت . تفـاوت در شـرایط اجتماعی و اقتصادی افراد می تواند باعث به وجود آمدن نابرابری فرصت ها شود. بـروز چنـین نابرابری هایی به شکل گیری فقر منتهی می شود، که اگر به نحو مناسـبی بـا آن برخـورد نشـود، می تواند بازتولید و از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. تحرک درآمدی بـه دو صـورت تحـرک شرطی و مطلق اندازه گیری می شود. در تحرک شرطی ، اثرات ثابت در نظر گرفته می شـود، امـا درتحرک مطلق این گونه نیست . اثرات ثابت پارامتری است که ناهمگنی را در بین افـراد نشـان می دهد. با توجه به اهمیت مسئلة فقر و ارتباط آن با نابرابری ، مطالعة حاضر به انـدازه گیـری تحـرک شرطی در اقتصاد ایران می پردازد. به این منظور از داده های پیمایش درآمد_هزینـه خانوارهـای شهری کل کشور طی دورة زمانی ١٣٩٠-١٣٦٩ استفاده شده اسـت . در ایـن مقالـه از رویکـرد شبه ترکیبی پویای غیرخطی استفاده شده است . و پویایی های غیرخطی در جامعة شـهری ایـران بررسی شده است . ویژگی این روش ردیابی عملکرد هر نسل در طول زمان است . نتایج مطالعه نشان می دهد که در طی سال های فوق تحرک شرطی در کشـور پـایین بـوده و نابرابری افزایش یافته است . خانوارها در صورت مواجه شدن با تکانه های منفی نمی تواننـد بـه سرعت وضعیت خود را بهبود بخشندو به متوسط درآمد اولیة خود برگردند. عملکرد بازار کار از کارایی لازم برخوردار نبوده است ؛ به این معنا که بازارکار برای افرادی که توانمندی و ثروت بالاتری دارند، شرایط مناسب تری را فراهم می کند. این وضعیت باعـث مـی شـود نـابرابری بـه سطح بالاتری گسترش یابد.
خلاصه ماشینی:
اگـر دو جامعـه در نظـر گرفته شوند که تحرک درآمدی در بین آنها متفاوت است ،انتظار مـی رود سـطح رفـاه و میـزان نابرابری در این دو جامعه نیز با یکدیگر متفاوت باشد.
Income Mobility خود دارند؛ زیرا در این جامعه نابرابری فرصتی (نابرابری در فرصـت هـای شـغلی ، تحصـیلی ، درآمدی و از این قبیل ) در بین افراد کم تر است .
در پژوهشحاضر سعی شده است با استفاده از رویکرد شبه ترکیبی پویـای غیرخطـی و به کارگیری داده های مخارج خانوارهای شـهری ایـران طـی دوره زمـانی ١٣٩٠-١٣٦٩ تحـرک شرطی به صورت غیرخطی مورد بررسی قرار گیرد.
اگر تحرک نسبی به مفهومی نسبتا قوی اشاره کند، تابع تعریف شده برای این حالت به صـورت (y ,m)x =αy( ,m)λx خواهـد بـود کـه در ایـن رابطـه در تمـامی حالـت هـا ٠ <,αλو است .
آنتمن و مکنزی (٢٠٠٦) پویایی درآمد را با استفاده از داده های شبه ترکیبی در طی سال هـای ١٩٨٧ تا ٢٠٠١ به صورت غیرخطی تخمین زدند و احتمال وجود تلة فقر را در بین نسـل هـای مختلف بررسی کردند.
Ana Inés Navarro کالونیکو١ (٢٠٠٦) در طی سال های ١٩٩٢ تـا ٢٠٠٣، بـا اسـتفاده از داده هـای هشـت کشـور آمریکای لاتین (آرژانتین ، برزیـل ، شـیلی ، کلمبیـا، کاسـتاریکا، مکزیـک ، اورگوئـه و ونـزوئلا) نابرابری و تحرک درآمدی را در این هشت کشور بررسی کرد وی برای بررسی ایـن پدیـده از رویکرد شبه ترکیبی پویای خطی استفاده کرد.
برای تخمین تحرک درآمدی ، از رویکرد شبه ترکیبی پویا١ استفاده شده است .