چکیده:
نثر معاصر عربی و فارسی تحت تاثیر تحولات اجتماعی ـ سیاسی و اوضاع حاکم بر جامعه، گریز از شهر و واقعیت های موجود، متحول شد و گرایش به روستانویسی و ادبیات بومی در میان نویسندگان معاصر رواج یافت. کیلانی و آل احمد، دو نویسنده بزرگ معاصر عربی و فارسی، از جمله نویسندگانی هستند که به روستانویسی روی آوردند و هر دو با توجه به اوضاع جامعه، قالب داستان و ادبیات بومی و روستایی را برای بیان واقعیت های جامعه و مسائل و مصائب مردم مناسب یافتند. این مقاله از منظر ادبیات تطبیقی آمریکایی به بررسی مولفه های ادبیات اقلیمی در «نفرین زمین» جلال آل احمد و «الربیع العاصف» نجیب الکیلانی پرداخته و ویژگی های مشترک دو اثر مذکور را در ترسیم محیط و طبیعت روستایی و آداب و رسوم، باورها، نظام سنتی و مهاجرت واکاوی نموده است که از مهمترین نتایج آن تاثیر دگرگونی ارزش های جامعه، هجوم مظاهر تمدن شهری، برخورد مدرنیته و سنت و... در به هم ریختگی آرامش روستا و درگیری و کشمکش روستاییان است.
Persian and Arabic contemporary prose wad transformed by the influence of social and political developments، dominant situation of society، enescapment from city and present realities; hence the tendency for rural writing and native literature was created among the writers. Najib Al-Kilani and Jalal Al-e-Ahmad، great contemporary Arab and Iranian writers، are among those who began rural writing، both finding the form of rural story and literature suitable for expressing social and political facts of society and peoples' issues and troubles، due to society’s conditions.
In this article، rural literature features in "Curse of the Earth" by Jalal Al-e-Ahmad and “Stormy Spring” by Najib Al-Kilani have been analyzed from comparative literature viewpoint. Common features of these two works in outlining rural environment and nature، customs and traditions، beliefs، traditional system، and migration are analyzed.
Among the most important results obtained are the effects of the transformation of social values، the influx of urban manifestations of civilization، and the clash of modernity and tradition in the disorganization of rural tranquility and the conflict between villagers.
خلاصه ماشینی:
تبیین عناصر ادبیات روستایی در «نفرین زمین»و«الربیع العاصف» 1 سیده اکرم رخشندهنیا استادیار دانشگاه گیلان فرهاد رجبی استادیار دانشگاه گیلان نگار علی نژاد کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان چکیده نثر معاصر عربی و فارسی تحت تأثیر تحولات اجتماعی ـ سیاسی و اوضاع حاکم بر جامعه، گریز از شهر و واقعیتهای موجود، متحول شد و گرایش به روستانویسی و ادبیات بومی در میان نویسندگان معاصر رواج یافت.
کیلانی و آل احمد، دو نویسنده بزرگ معاصر عربی و فارسی، از جمله نویسندگانی هستند که به روستانویسی روی آوردند و هر دو با توجه به اوضاع جامعه، قالب داستان و ادبیات بومی و روستایی را برای بیان واقعیتهای جامعه و مسائل و مصائب مردم مناسب یافتند.
این مقاله از منظر ادبیات تطبیقی آمریکایی به بررسی مؤلفههای ادبیات اقلیمی در «نفرین زمین» جلال آل احمد و «الربیع العاصف» نجیب الکیلانی پرداخته و ویژگیهای مشترک دو اثر مذکور را در ترسیم محیط و طبیعت روستایی و آداب و رسوم، باورها، نظام سنتی و مهاجرت واکاوی نموده است که از مهمترین نتایج آن تأثیر دگرگونی ارزشهای جامعه، هجوم مظاهر تمدن شهری، برخورد مدرنیته و سنت و...
آل احمد در داستان «نفرین زمین» با بیانی واقعگرایانه به تشریح اوضاع نامساعد روستاییان پس از اصلاحات ارضی و ورود ماشین به روستا، آشفتگی و بهم ریختگی روابط انسانی و ساختار شیوه زندگی روستایی میپردازد و مسائل و مصائب روستاییان را در برخورد با شیوة جدید و نوگرایی و مهاجرت اهالی روستا به تصویر میکشد.