Abstract:
عماد خراسانی یکی از شاعران گمنام معاصر است که متاسفانه تاکنون درمورد وی تحقیق مناسب و درخوری انجام نشدهاست. نیمی از اشعار او را غزلیات تشکیل می دهد که در جلد اول دیوانش آمده است. وی در غزلسرایی دنبالهرو شاعران غزلسرای گذشته به ویژه سعدی و حافظ است. غزلیاتش عاشقانه است و کمتر از مضامین فلسفی و اجتماعی بهره دارد. اما در جلد دوم دیوان ( قالبهای دیگر) به مضامین اجتماعی و انتقادی روی آورده است. در این مقاله که به روش کتابخانهای انجام شده است، ویژگیهای سبکی اشعار وی، در سه سطح فکری، زبانی و ادبی بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در سراسر اشعار خصوصا غزلیات او اوزان شاد، همراه با اوزان غمگین و سنگین در خلق فضاهای غنایی مناسب موضوع کاملا موثر عمل می کنند. زبان عماد در اشعارش ساده و روان وقابل فهم است و از تصنع و پیچیدگی به دور است. به کارگیری واژگان در معنای کهن و استفاده از افعال قدیمی، خصوصا در غزلیاتش چشمگیر است. در دیگر قالبها(جلد دوم) از واژگان عامیانه و امروزی استفاده کرده است. عماد برخی از ویزگیهای نحوی سبک خراسانی را با بسامدی بالا استفاده می کند مانند: جابهجایی ارکان جمله، جهش ضمیر و .. از نظر ویژگیهای ادبی نیز تشبیه و استعاره بسامد فراوانی در اشعار وی دارد. استعارات اشعار وی نیز عموما کلیشهای و قریب هستند و کنایات فعلی و ایما نیز بسامد بیشتری نسبت به دیگر کنایات دارد. تلمیح و ایهام نیز در میان صنایع بدیعی بسامد بیشتری نسبت به دیگر صنایع بدیعی دارند.
Emad Khorasani is one of the anonymous contemporary poets who, unfortunately, has not been properly researched. Half of his poems are lyric poems that appear in the first volume of his divan. In Ghazalsarai, he is a follower of the poets of Ghazalsara in the past, especially Saadi and Hafez. His lyric poems are romantic and use less philosophical and social themes. But in the second volume of the Divan (other formats) he has turned to social and critical themes.
In this library-style article, the stylistic features of his poems are examined at three levels: intellectual, linguistic, and literary. The results of the research show that throughout his poems, especially his lyric poems, happy weights, along with sad and heavy weights, are quite effective in creating suitable lyrical spaces. Emad's language is simple, fluent and understandable in his poems and is far from artificial and complex. The use of words in the ancient sense and the use of old verbs, especially in his lyric poems, is remarkable. In other formats (Vol. II) he has used slang and modern words.
Emad uses some syntactic features of Khorasani style with high frequency, such as: displacement of sentence elements, pronoun mutation, etc. In terms of literary features, metaphor and metaphor have many frequencies in his poems. The metaphors of his poems are generally stereotyped and close, and the current allusions and ima are more frequent than other allusions. Insinuation and ambiguity are also more common among innovative industries than other innovative industries.
Machine summary:
به هر حال مضمون عشق در جلد اول ، زيباتر و پررنگتر است : توام بودن با درد و بلا: هرکه عاشق شد به جز درد و بلا نبيند / عافيت در داستان عشق جا دارد، ندارد( ١٠٢) ناپيدايي عشق : سفر به کشتي بيبادبان عشق مکن / که موج هاست در اين بحر بيکرانۀ ما(٦٢) تقدير الهي: عشق لطف تقدير است وين لطيفۀ شيرين / هرکه خواند گرديدش تيشه ، تاج سلطاني( ١٨٤) درد عشق : مرا اي عشق از غمهاي عالم بيخبر کردي / به شاديهاي عالم درد زيباي تو نفروشم ( ١٣٣) وفاي عاشق و بيوفايي معشوق : من بيوفا نيم چو تو اما گزير نيست / غير از وفا براي دل بيوفاي تو( ٢٨٦) غيرت عاشق : ديده ام زلف پريشان تو در چنگ رقيب / بيسبب نيست که شب خواب پريشان بينم ( ٢١٦) ازلي و ابدي بودن : گرد سر گرديدني دارم هوس پروانه وار / بر پر شوقم زدند اين نقش از روز الست ( ٧١) تضاد عقل و عشق : دست من و دامن وادي عشق و جنون / گو بفروشند عقل بر سر بازارها(٦٤) ٤-١-٢-مضامين اجتماعي و انتقادي: موضوعات اجتماعي در جلد اول ديوان (غزليات ) به صورت پراکنده و با بسامد بسيار ناچيزي، وجود دارد.
نتيجه گيري عماد خراساني، بيشتر به عنوان شاعري غزلسرا شناخته شده است ، زيرا مضامين عاشقانه ، مضمون اصلي و پربسامد اشعار وي خصوصاً غزليات اوست که در جلد اول ديوان وي مشهودتر است .