Abstract:
نیمه دوم قرن بیستم با افزایش جمعیت افراد سالمند در جهان همراه بوده است. از جمله پیامدهای افزایش تعداد سالمندان در خانواده ها می توان به تاثیرات منفی وضعیت جسمانی و ذهنی، فشارهای اقتصادی، اختلالات روانی و تنش های عاطفی، عدم تحمل بارمسوولیت، خستگی فردی و انزوای اجتماعی افراد خانواده و در نتیجه موارد فوق به افزایش بروز رفتارهای ضد اجتماعی و خشونت اشاره نمود. هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوع سالمند آزاری در ایران بر اساس مطالعه مروری در مقالات فارسی بود. 9 مطالعه که به بررسی شیوع سالمند آزاری در شهرهای مختلف ایران پرداخته بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از میزان بالای سوءرفتار در سالمندان بود. در بررسی حیطه های سوءرفتار، بالاترین میزان مربوط به انواع غفلت بود. علی رغم تاکید زیادی که در فرهنگ ما برای احترام به سالمند وجود دارد، سالمندان انواع مختلف سوء رفتار را تجربه می کنند. با توجه به میزان بالای سوءرفتار نسبت به سالمندان، به نظر می رسد وجود برنامه هایی برای افزایش آگاهی سالمندان، مراقبان آنها و پرسنل بهداشتی برای پیشگیری و کاهش غفلت و سوء رفتار با سالمندان ضروری باشد.
Machine summary:
یافته های پژوهش با توجه به نتایج این مطالعه، سوء رفتار به خصوص از نوع روان شناختی و غفلت نسبت به سالمندان در ایران از فراوانی بالایی برخوردار بود.
منوچهری، قربی، حسینی، نصیری و کاربخش (1387) اقدام به پژوهشی با عنوان میزان و انواع سوءرفتار خانگی با سالمندان مراجعه کننده به پارک هاي شهر تهران نمودند.
نصیری، هروری، جویباری، ثناگو و چهره گشا (1394) به پژوهشی با عنوان بررسی شیوع سوء رفتار با سالمندان شهرستان های گرگان و آق قلا اقدام نمودند.
یافته های پژوهش نشان داد که در سالمندان شهری و روستایی میزان سوءرفتار شناختی به ترتیب برابر با 3/31 و 7/35درصد، سلب اختیار 8/22 و 2/24درصد، سوءرفتار جسمی 8/13 و 5/1 درصد، مالی 1/0 و 8/12درصد، طرد شدگی 6/3 و 5/8 درصد، مراقبتی 9/57 و 1/47 درصد، غفلت عاطفی 8/36 و 5/38 درصد، غفلت مالی 8/74 و 1/57 درصد و انواع دیگر سوء رفتار 3/31 و 2/34 درصد بود.
حسینی، صالح آبادی، جوانبختیان، علیجانپور، برهانی نژاد و پاک پور (1395) به پژوهشی با عنوان مقایسه سوءرفتار در سالمندان نژاد فارس و ترک استان چهار محال و بختیاری اقدام نمودند.
یافته های پژوهش نشان داد که میزان سوءرفتار جسمی در دو گروه فارس و ترک به ترتیب برابر با 5/33 و 6/33درصد، سوءرفتار روانی کلامی 6/23، 5/11 درصد، غفلت از خود 5 و 5/7 درصد، غفلت دیگران 9/0 و 9/1 درصد، طرد سالمند 22 و 5/19 درصد، سوء رفتار مالی 5/22 و 5/12 درصد بود.