Abstract:
تخیل اساسیترین عنصر سازنده شعر است که موجب نمایاندن اعمال، افکار، ایده ها و بیان اندیشه و تجربه از راه زبان میشود. شاعران به فراخور استعداد خود در ابداع تصاویر و مضامین بدیع و زیبا، از عواملی مانند عناصر طبیعت، عناصر روزمره و صور خیال بهره گرفته اند. سبک هندی در شعر و ادب فارسی به جهت آفرینش مضامین نو، مشهور و شناخته شده است. با آن که جستجوی مضامین تازه در شعر فارسی بی سابقه نیست، اما شعرای سبک هندی در عناصر و مواد استعمال شده پیشینیان با دقت نظر و ژرف بینی، روابط جدیدی کشف میکنند و نکته ها و مضامین تازه می آفرینند. در دوره معاصر نیز برخی شاعران انقلاب اسلامی، به تقلید از شاعران سبک هندی، به مضمون سازی پرداختند. در پژوهش حاضر سعی شده است مضمون سازی با استفاده از صورتهای خیالی(تشخیص، حس آمیزی و متناقض نما) به عنوان یکی از اصلیترین ویژگیهای سبک هندی در اشعار شاعران انقلاب اسلامی (قیصر امین پور، سلمان هراتی، سید حسن حسینی و احمد عزیزی) با اشعار سبک هندی(بیدل دهلوی)مقایسه و بررسی شود.
Machine summary:
M٧) ١- مقدمه در این مقاله سعی شده است مضمون سازی بااستفاده از صورتهای خیالی(تشخیص ، حس آمیزی و متناقض نما )به عنوان یکی از اصـلیترین ویژگیهای سـبک هندی در اشـعار شاعران انقلاب اسلامی (قیصر امین پور، سلمان هراتی، سید حسن حسینی و احمد عزیزی) با اشعار سبک هندی(بیدل دهلوی)مقایسه و بررسی شود.
موضوع اندیشۀ کلی است که زیربنای داستان یا شعر قرار میگیرد و درون مایه از آن به دست می آید(فرهنگ اصطلاحات ادبی داد: ١٣١) ٦- م ضمون سازی با ا ستفاده از صورتهای خیالی در اشعار شاعران انقلاب اسلامی و سبک هندی(بیدل ) ٦-١- مضمون سازی با استفاده از پارادوکس (متناقض نما): (Oxymoron) پارادوکس ،آوردن ترکیب یا عبارتیاست که در ظاهر متناقص و پوچ به نظر برسد اما در نهان حاوی معنای قابل قبول و والایی اســت که به دو شــکل میآید:یا در ترکیب : فقیران منعم ، گدایان شاه (سعدی) یا در عبارت : پادشاهیش همین بس که گدای تو بود(سعدی) «پارادوکس » آن است که شاعر دو مفهوم به ظاهر متضاد را در کلام آنگونه به کار برد که منجر به معنای غریب به ظاهر متناقضی گردد (نگاهی تازه به بدیع ، ص ١١١) مضمون توامانی صدا ( آهنگ ) و خاموشی(سکوت ): - «از دور صدای پای پاییز آمد / چون پچ پچ خاموش چراغی در باد» (گلها همه آفتابگردانند، امین پور: ٨٥) - «با سکوت همصدا شو / تا بشنوی /پشت آسمان چه میگذرد» (از آسمان سبز، هراتی: (117 - «بادهایش به عطش میمانند / با صدایی که صدا نیست / تو را میخوانند» (از آسمان سبز، هراتی: ١٢٨) - «لبم از خاموشی لبریز است » (ازاسمان سبز، ص ٦٩) - «سکوت /سنگین و پرهیاهو / صف میآراست » (گنجشک و جبرئیل ،ص ٦١) - «در هیاهوی من / سکوت تو بال می زند» (از شرابه های روسری مادرم ، ص ١٠) - «گور خاموش شهیدان بی صدا می خواندم » (هم صدا با حلق اسماعیل ، ص ٣١) - «در شب بیداد و غوغای سکوت /خامشی فریادرس شد عاقبت » (تنها طرف آفتاب را گرفت ، ص ٢٦) - « نفرین به دوام تلخ و تکرار سکوت / لعنت به هیاهوی دل آزار سکوت » (تنها طرف آفتاب را گرفت ،ص ٦٥) - «برخیز که با زبان گویای سکوت / پیغام قیام میدهد خون شهید» (هم صدا با حلق اسماعیل ،ص ١٤٣) - «ببین لاله هایی که در باغ ماست / خموشند و فریادشان تا خداست » (هم صدا با حلق اسماعیل ،ص ٤٥) - «یک قافله نعره در سکوت گذشت » (هم صدا با حلق اسماعیل ،ص ١٠٧) - «آنان که زبان عشق را میدانند/ لب بسته سرود عاشقی میخوانند» (هم صدا با حلق اسماعیل ،ص ١٣٩) - «میتوانم گفت اما ...