Abstract:
شفیعیکدکنی با انتشار دوازده دفتر شعری و نیز انتشار شعرهای پراکنده در نشریات، در میان شاعران معاصر بعنوان شاعری بزرگ و صاحب سبک شناخته شدهاست. یکی از ویژگیهایی که شعر او را از شعر سایر شاعران ممتاز و مشخص میگرداند پشتوانه غنی فرهنگی شعر اوست. در این مقاله آبشخورهای این پشتوانه فرهنگی و چگونگی نمود عناصر آن بررسی میشود تا از این طریق هم نقش میراث فرهنگی در آفرینش آثار هنری جدید مشخص شود و هم بخشی از گرایشهای فکری شاعر شناخته گردد. برای این منظور پس از شناسایی و استخراج عناصر فرهنگی، آنها را طبقهبندی و تحلیل کردهایم. نتیجه پژوهش نشان میدهد که علاوه بر عناصر فرهنگ ایرانی، عناصر فرهنگی سایر ملل در شعر شفیعی حضور دارند و رابطه شعر شفیعی با این میراث فرهنگی یک رابطه دو سویه است. از طرفی این میراث فرهنگی به شعر شفیعی عمق معنایی و غنای زبانی میبخشد و از طرفی هم آن میراث از زیر گرد و غبار تاریخ به در کشیده میشود و در آینه شعر شفیعی با چهرهای تازه و نو به حیات خود ادامه میدهد و با زندگی و جامعه امروزی پیوند بر قرار میکند.
By publishing 12 collections of poems and also dispersed poems in publications Shafii Kadkani is known as a prominent and stylistic poet between his contemporary counterparts. One of his stylistic features which makes his poetry outstanding is his rich poetry`s cultural backing. In this paper sources of this cultural backing and the facts of the appearance of its elements are considered to both finding the role of cultural heritage in creating modern works of art and knowing the poet`s mental tendencies. For this purpose the cultural elements are identified, extracted, classified and analyzed in these groups: the Islamic culture, the culture of the ancient Iran, the Persian literature, the Sufi`s literary heritage, the Arabic literature and the culture of the WEST. The consequences of this research show that other than the elements of the Iranian culture the cultural elements of the other nations are also present in Shafii`s poetry; and there is a two-way relationship between this poetry and the cultural heritage. On the one hand the cultural heritage makes Shafii`s poetry wealthy in both meaning and language, on the other this heritage itself comes out from the dusts of the history, continues to be alive with a new face and relates to modern life and society.
Machine summary:
آبشخورهای فرهنگی و دینی شعر شفیعیکدکنی 1 (ص ٣٨-١٩) فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب ) علمی- پژوهشی سال دهم - شماره دوم - تابستان ١٣٩٦- شماره پیاپی ٣٦ 2 حجت الله بهمنیمطلق تاریخ دریافت مقاله : بهار ١٣٩٥ تاریخ پذیرش قطعی مقاله : بهار ١٣٩٦ چکیده شفیعی کدکنی با انتشار دوازده دفتر شعری و نیز انتشار شعرهای پراکنده در نشریات ، در میان شاعران معاصر بعنوان شاعری بزرگ و صاحب سبک شناخته شده است .
میراث فرهنگی مقدمه شفیعی کدکنی با انتشار دوازده دفتر شعری در دو مجموعۀ آیینه ای برای صداها و هزارة دوم آهوی کوهی و نیز شعرهایی در شماره های٧٤، ٩٢و ٩٨ مجلۀ بخارا نه تنها از نظر کمیت جایگاه شعری خود را در میان شاعران معاصر بعنوان یک شاعر بزرگ تثبیت کرده است ، بلکه شاخصها و ظرافتهای منحصر به فرد زبانی و هنری، و وسعت حوزة معنا و اندیشۀ شعرهایش او را شاعری صاحب سبک معرفی میکند.
بر بالای شعر بعد از قیام (جهان در مقدم صبح بهاران ، ،ص :١٣) این بیت نوشته شده است : «امطلینی و سوفی/و عدینی و لا تفی » ٦- فرهنگ غرب : نمود آشنایی شفیعی با فرهنگ غرب به شکلهایی در گوشه و کنار شعرهایش دیده میشود.